Αν και δεν συνδέονται συχνά τα αυτοκίνητα με τη χημεία, ένα σωρό χημικά φαινόμενα συμβαίνουν σε ένα αυτοκίνητο που λειτουργεί. Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε την καύση της βενζίνας και τις χημικές αντιδράσεις στην μπαταρία.
Μια άλλη αντίδραση, την οποία οι περισσότεροι οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται άμεσα, συμβαίνει στον αερόσακο. Οι αερόσακοι δεν φουσκώνουν από κάποιο αέριο που μέχρι τότε ήταν συμπιεσμένο αλλά από το αέριο που παράγεται σε κάποιες χημικές αντιδράσεις. Η χημική ουσία στην καρδιά του αερόσακου είναι το αζίδιο του Νατρίου (NaN3 ).
Σε συνηθισμένες συνθήκες, το μόριο αυτό είναι σταθερό. Αν θερμανθεί όμως διασπάται. Η χημική εξίσωση 2NaN3–> 2Na + 3N2 περιγράφει ακριβώς τι συμβαίνει. Σύμφωνα με την αντίδραση αυτή μια ποσότητα από 130 γραμμάρια NaN3 παράγει 67 λίτρα αερίου αζώτου ικανά να φουσκώσουν έναν συνηθισμένο αερόσακο
Όμως αυτή δεν είναι και η μοναδική χημεία που εμπλέκεται. Παρατηρούμε ότι το άλλο προϊόν της αντίδρασης είναι το Νάτριο. Το Νάτριο είναι πολύ δραστικό μέταλλο που αντιδρά ταχύτατα με το νερό για να δώσει υδροξείδιο του Νατρίου, μια χημική ένωση που θα μας προκαλούσε εκτεταμένες και σοβαρές βλάβες αν ερχόταν σε επαφή με τα μάτια μας τη μύτη μας ή το στόμα μας. Έτσι για να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο οι κατασκευαστές αερόσακων αναμιγνύουν το αζίδιο του Νατρίου με άλλα χημικά που αντιδρούν με το παραγόμενο Νάτριο και σχηματίζουν άλλες ενώσεις, μη τοξικές.
Και πως λειτουργεί όλος ο μηχανισμός για να φουσκώσει ο αερόσακος;
Υπάρχουν ανιχνευτές στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου που ανιχνεύουν μια σύγκρουση. Αυτοί οι ανιχνευτές στέλνουν ηλεκτρικό σήμα στο δοχείο που περιέχει το αζίδιο του Νατρίου και το ηλεκτρικό αυτό σήμα δίνει το έναυσμα για να γίνει μια βοηθητική πυροδοτική αντίδραση. Η θερμότητα που παράγεται από αυτή την αντίδραση προκαλεί την αποσύνθεση του αζιδίου του Νατρίου σε Νάτριο και Άζωτο.
Το εκπληκτικό στην υπόθεση είναι ότι από τη στιγμή που ο ανιχνευτής ανιχνεύει τη σύγκρουση, μέχρι τη στιγμή που θα φουσκώσει τελείως ο αερόσακος, ο χρόνος που μεσολαβεί είναι μόλις 30 milliseconds ή 0,03 του δευτερολέπτου. Περίπου 50 milliseconds μετά τη σύγκρουση, ο οδηγός του αυτοκινήτου προσκρούει στον αερόσακο και η συμπίεσή και το ξεφούσκωμα του αερόσακου απορροφά την κινητική ενέργεια του οδηγού.
Περισσότερες Φωτογραφίες
