Οι κινητήρες πετρελαίου πρώτης γενιάς ως γνωστόν δεν έχουν πεταλούδα γκαζιού.
Και ο λόγος είναι ότι ο έλεγχος του φορτίου του συγκεκριμένου κινητήρα πραγματοποιείται από την αυξομείωση της ποσότητας του καυσίμου που ψεκάζεται άμεσα στους κυλίνδρους και όχι από τον στραγγαλισμό της ροής του αέρα στην εισαγωγή.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει η απαραίτητη υποπίεση για άλλα συστήματα απαραίτητα για την σωστή λειτουργία του οχήματος. Όπως είναι ο σερβομηχανισμός του συστήματος πέδησης, η βαλβίδα επανακυκλοφορίας καυσαερίων EGR, και διάφορα άλλα εξαρτήματα.
Εδώ λοιπόν εμφανίζεται στους πετρελαιοκινητήρες η αντλία κενού για να δημιουργήσει την αναγκαία υποπίεση, η οποία είναι μηχανική, παίρνει κίνηση από ιμάντα ή απευθείας από τον εκκεντροφόρο άξονα.
Τα είδη των αντλιών είναι τα εξής :
– Οι παλαιότερες είναι οι αντλίες με διάφραγμα.
– Πιο σύγχρονες είναι αυτές με φτερωτή , οι οποίες πρέπει να λιπαίνονται με το λιπαντικό του κινητήρα,
– Οι πιο νέες είναι οι συνδυαστικές αντλίες, που αποκαλούνται έτσι επειδή είναι ταυτόχρονα μηχανικές προ-αντλίες καυσίμου και αντλίες κενού αέρος.
