Για να βελτιώσουμε τις επιδόσεις σε ένα κινητήρα υπάρχουν 3 τρόποι. Ο 1ος τρόπος είναι να αυξήσουμε τα κυβικά εκατοστά του κινητήρα , ο 2ος είναι η υπερπλήρωση (μηχανική μέσω στροφαλοφόρου άξονος, ή μέσω ζεύγους στροβίλου-συμπιεστή) και ο 3ος είναι η λεγόμενη αεροδυναμική ή φυσική υπερπλήρωση (Ram Air).
Ενώ οι δύο πρώτοι τρόποι είναι γνωστοί ο τρίτος τρόπος όμως δεν είναι ούτε γνωστός αλλά ούτε και διαδεδομένος στα αυτοκίνητα παραγωγής.
Στην F1 χρησιμοποιείται το σύστημα αυτό γιατί λόγω κανονισμών απαγορεύεται η χρήση συμβατικής υπερπλήρωσης και επειδή λόγω τρομακτικού ρυθμού περιστροφής των κινητήρων, η μη χρήση της λεγόμενης αεροδυναμικής υπερπληρώσεως θα καθιστούσε τα μονοθέσια “προβληματικά’’. Ένα τρέχον παράδειγμα χρήσης Ram Air σε αυτοκίνητο παραγωγής αποτελεί η Ferrari 458 Italia.
Ξέρουμε λοιπόν ότι υπό κανονικές συνθήκες, η ποσότητα εισερχόμενου αέρα ισούται με τη χωρητικότητα του κυλίνδρου. Για να μπορέσουμε να επιτύχουμε περαιτέρω αύξηση της ισχύος, πρέπει με κάποιο τρόπο ο κύλινδρος να «χωρέσει» ακόμα περισσότερο καύσιμο. Επειδή όμως δεν μπορούμε έτσι ξαφνικά να μεγαλώσουμε τον κυβισμό, σπρώχνουμε μέσα του περισσότερο μείγμα!
Αυτό γινόταν με τους στροβιλοσυμπιεστές (turbo). Τα turbo, όμως, έχουν αρκετά μειονεκτήματα, κυρίως όσον αφορά την αξιοπιστία τους, και γι αυτό το λόγο ποτέ δεν καθιερώθηκαν ιδικά στους κινητήρες μοτοσυκλέτας.
Με τον όρο λοιπόν “ram air” (αεροδυναμική ή φυσική υπερπλήρωση) χαρακτηρίζουμε γενικά τον αέρα που αναγκάζουμε να εισέλθει στην εισαγωγή και να έχουμε υπερπλήρωση του κυλίνδρου χωρίς επιπλέον μηχανισμούς.
Εκμεταλευόμαστε δηλαδή την πίεση του αέρα που “χτυπάει” σε ορισμένο μέρος του αυτοκινήτου ή στην μοτοσυκλέτα και μέσω κατάλληλης διάταξης αυξάνουμε την πίεση του αέρα μέσα στο σύστημα εισαγωγής του αέρα σε σχέση με εκείνη που έχει σε συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή τη βαρομετρική πίεση.
Και αυτό το πετυχαίνουμε γιατί εκμεταλλευόμαστε την δυναμική πίεση του αέρα, δηλαδή την πίεση που οφείλεται στην ταχύτητα του οχήματος που κτυπά το όχημα κατά την κίνηση του και όχι στην στατική πίεση του, δηλαδή την πίεση που θα είχε ακόμη και ακίνητος.
Ένα σύστημα ram air χρειάζεται υψηλή ταχύτητα κίνησης του οχήματος για να αποδώσει.
Η ram-air χρησιμοποιείται πολύ σε μοτοσυκλέτες ταχυτήτων με κατάλληλο σύστημα φιλτροκούτι από τον οποίο περνάει ο εξωτερικός αυτός «πιεσμένος» αέρας. Αυτή η πίεση σπρώχνει τον αέρα στο φιλτροκούτι και «μπουκώνει» τον κινητήρα με καύσιμο.
Έτσι, όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα της μοτοσικλέτας, τόσο περισσότερο καύσιμο τροφοδοτείται στον κινητήρα και τόσο περισσότερο αυξάνεται η ιπποδύναμη. Αυτός είναι και ο λόγος που οι μοτοσικλέτες με ram-air έχουν μεγαλύτερη τελική σε σχέση με «ατμοσφαιρικές» ίδιου κυβισμού και χρησιμοποιούνται περισσότερο σε αυτές παρά σε αυτοκίνητα
