Το σερβόφρενο είναι ένας βοηθητικός μηχανισμός των φρένων, με τον οποίο ενισχύεται η δύναμη που ασκεί ο οδηγός στο πεντάλ του φρένου, οπότε το αυτοκίνητο επιβραδύνει γρηγορότερα.
Τα σερβόφρενα που χρησιμοποιούνται στα αυτοκίνητα με βενζινοκινητήρες χρησιμοποιούν την υποπίεση του κινητήρα, ενώ αυτά με τους πετρελαιοκινητήρες χρησιμοποιούν ξεχωριστή αντλία υποπίεσης.
Όταν φρενάρουμε το αυτοκίνητο χωρίς να είναι σε λειτουργία ο κινητήρας, παρατηρούμε ότι τα φρένα δεν “πιάνουν” καλά έως και καθόλου. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν λειτουργεί η υποβοήθηση των φρένων η οποία σε όλα τα αυτοκίνητα είναι υδραυλική. Το πρώτο αυτοκίνητο με υποβοήθηση παρουσιάστηκε το 1921 αλλά δεν γνώρισε επιτυχία γιατί χρησιμοποιούσε νερό το οποίο δεν έχει καλή συμπεριφορά τόσο στις αυξημένες θερμοκρασίες, όσο και στην πίεση. Έτσι αντικαταστάθηκε και καθιερώθηκε το “υγρό φρένων”. Το υγρό φρένων μεταφέρει την πίεση και πρέπει να έχει υψηλό σημείο βρασμού, δηλαδή να μην κάνει φυσαλίδες. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή υπάρχει στο κύκλωμα αέρας, είναι αδύνατο το
φρενάρισμα. Η υποβοήθηση πολλαπλασιάζει τη δύναμη που ασκείται στο πεντάλ από τρεις έως πέντε φορές. Για να λειτουργήσει χρειάζεται υποπίεση η οποία παρέχεται είτε απευθείας από τον κινητήρα κατά τη φάση εισαγωγής, είτε από χωριστή αντλία. Η κατανομή της πίεσης μεταξύ των εμπρός και των πίσω τροχών γίνεται από τις βαλβίδες κατανομής που μεταβάλλουν το μοίρασμα έτσι ώστε να μην επηρεάζεται το βάρος φόρτωσης του αυτοκινήτου.
O μηχανισμός υποβοήθησης των φρένων, το σεβρό, φροντίζει έτσι ώστε να πολλαπλασιάζει τη δύναμη που ασκεί ο οδηγός στο πεντάλ των φρένων. Η υποβοήθηση κενού προέρχεται από τον κινητήρα κατά τη φάση εισαγωγής του και δημιουργείται σε έναν κυλινδρικό θάλαμο με περίβλημα μεμβράνης. Βασικό εξάρτημα κάθε υδραυλικού συστήματος φρένων είναι ο κεντρικός κύλινδρος
Υποβοήθηση φρένων
