Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε την ενότητα των κατηγοριών των υβριδικών οχημάτων με την επόμενη μεγάλη κατηγορία :
3.Ανάλογα με συστήματα ενέργειας.
Τα υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τον τρόπο ανεφοδιασμού τους από εξωτερική πηγή ενέργειας ή από συνδυασμό τρόπων ανεφοδιασμού. Κατατάσσονται λοιπόν στις εξής κατηγορίες :
1. (BEVs Battery Elecric Vehicles) Ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες
2. (PEVs Plug-in Electric Vehicles) Υβριδικά οχήματα
3. (HEVs Hybrid Electric Vehicles) Υβριδικά Οχήματα
4.(PHEVs Plug-in Hybrid Electric Vehicles)Plug-in Υβριδικά οχήματα
5.(FCEVs Fuel Cell Electric Vehicles) Ηλεκτρικό όχημα με κυψέλες καυσίμου.
3.1 (BEVs Battery Elecric Vehicles) Ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες
Το ηλεκτρικό όχημα μπαταρίας (BEV), όπως ένα ηλεκτρικό όχημα κυψελών καυσίμου, είναι ένα all-ηλεκτρικό όχημα.
Σε αντίθεση με το υβριδικό ηλεκτρικό όχημα (HEV) ή plug-in υβριδικό ηλεκτρικό όχημα (PHEV), που και τα δύο χρειάζονται κινητήρες εσωτερικής καύσης για να παρέχουν ενέργεια, το μοντέλο BEV κινείται εξ ολοκλήρου από
έναν ηλεκτρικό κινητήρα και επαναφορτιζόμενη μπαταρία.
Όταν ο οδηγός πατάει το πεντάλ του γκαζιού, ο ελεγκτής ισχύος κατευθύνει το ηλεκτρικό ρεύμα από την μπαταρία στον κινητήρα και επιτάχυνει το όχημα.
Όταν ένα οδηγός πατήσει το πεντάλ του φρένου, ο ελεγκτής επιτρέπει στον ηλεκτροκινητήρα να λειτουργεί ως γεννήτρια, στέλνοντας ηλεκτρικής ενέργειας πίσω στην μπαταρία για να βοηθήσει στην φόρτιση της μπαταρίας, μια διαδικασία που ονομάζεται αναγεννητική πέδηση.
Τα ηλεκτρικά οχήματα χρησιμοποιούν μπαταρίες με τεχνολογία ιόντων λιθίου, η οποία αποθηκεύει περισσότερη ενέργεια ανά κιλό από τις μπαταρίες υδριδίου νικελίου που χρησιμοποιούνται στα περισσότερα υβριδικά οχήματα ή από τις μπαταρίες μολύβδου οξέος που χρησιμοποιούνται για να ξεκινήσει τα συμβατικά βενζινοκίνητα οχήματα.
Η κατηγορία αυτή των οχημάτων έχει σχεδιαστεί να έχει αυτονομία μέχρι 100 έως 200 χιλιόμετρα ανάλογα με το μέγεθος της μπαταρίας που διαθέτει και είναι σε πλήρης φόρτιση αυτή.
3.2. (PEVs Plug-in Electric Vehicles) Υβριδικά οχήματα
Τα οχήματα αυτά ανεφοδιάζονται και από το δημόσιο δίκτυο χαμηλής τάσης. Βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει ένας φορτιστής κατάλληλος για 
τέτοιου είδους φόρτιση. Τέτοια μοντέλα είναι γνωστά με το όνομα PHEV Plug-in Hybrid-Electric Vehicles ( Plug-in HEV) και ήδη παρουσιάζονται από διάφορες εταιρίες, όπως η GENERAL MOTORS, TOYOTA,Honda και άλλες. Μία περαιτέρω διάκριση μπορεί να γίνει στα PHEV με βάση την αυτονομία τους αν κινηθούν αμιγώς ηλεκτρικά. Η αυτονομία τους δηλώνεται με τον αριθμό των χιλιομέτρων που μπορούν να διανύσουν.
Ένα υβριδικό plug-in χρησιμοποιεί ένα ή περισσότερους ηλεκτροκινητήρες, ένα κινητήρα εσωτερικής καύσης και ένα σύστημα εξωτερικής φόρτισης των μπαταριών.
Όλες οι ανάγκες της λειτουργίας του οχήματος γίνεται από τον ηλεκτροκινητήρα. Το όχημα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τον ηλεκτροκινητήρα μέχρι η μπαταρίες φτάσουν στα επίπεδα προκαθορισμένης κατάσταση φόρτισης της μπαταρίας (SOC).
Σε αυτό το επίπεδο SOC, το όχημα εισέρχεται σε μια κατάσταση επιβάρυνσης.
Η μηχανή εσωτερικής καύσεως, ενεργεί ως γεννήτρια, τότε ξεκινά να παρέχει ισχύ και στον ηλεκτροκινητήρα.
Στο Plug-in υβριδικό ηλεκτρικό όχημα οι μπαταρίες μπορούν να φορτιστούν από μια εξωτερική πηγή ηλεκτρικής ενέργειας ή από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, ή μέσω της αναγεννητικής πέδησης. Κατά τη διάρκεια της πέδησης, ο ηλεκτροκινητήρας λειτουργεί σαν γεννήτρια και χρησιμοποιείται για να φορτίζει την μπαταρία.
Είδη PHEVS
Υπάρχουν δύο βασικές διαμορφώσεις PHEV:
– Plug-in σε σειρά υβριδικά.
Στο όχημα αυτό μόνο ο ηλεκτρικός κινητήρας γυρίζει τους τροχούς.
Ο βενζινοκινητήρας παράγει μόνο ηλεκτρική ενέργεια.
Το PHEVs Series μπορεί να λειτουργεί αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια έως ότου η μπαταρία χρειάζεται επαναφόρτιση.
Στη συνέχεια, ο κινητήρας εσωτερικής καύσης θα παράγει ηλεκτρική ενέργεια για να τροφοδοτήσει τον ηλεκτροκινητήρα.
Παράλληλη ή Blended Plug-in υβριδικά.
Τόσο ο κινητήρας αλλά και ο ηλεκτροκινητήρας είναι μηχανικά συνδεδεμένα με τους τροχούς, και δίνουν κίνηση στο όχημα κάτω σε όλλες τις συνθήκες οδήγησης.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός PHEV και HEV;
Η διαφορά μεταξύ ενός PHEV και HEV είναι ότι-ένα PHEV έχει όλες τις ικανότητες ενός HEV, αλλά επίσης μπορεί να φορτίσει τις μπαταρίες του, συνδέοντας το με το δημόσιο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός PHEV και BEV;
Μια BEV (ηλεκτρικό όχημα μπαταρίας) πρέπει να συνδεθεί με το δημόσιο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για την κίνηση του οχήματος όταν οι μπαταρίες πέσουν. Ένα όχημα PHEV μπορεί είτε να κινηθεί από τις μπαταρίες ή από τον κινητήρα, και έτσι, το PHEV δεν είναι απαραίτητο να συνδεθεί στο δίκτυο και το μέγεθος της αυτονομίας του είναι απεριόριστο.
Ποιο είναι το πλεονέκτημα του ενός PHEV;
– Οι περισσότεροι άνθρωποι οδηγούν σχετικά μικρές αποστάσεις σε καθημερινή βάση ειδικά μέσα στις μεγάλες πόλεις. Καθιστώντας το συγκεκριμένο όχημα με την μικρότερη κατανάλωση καθώς η φόρτιση γίνεται από το δημόσιο ηλεκτρικό δίκτυο.
– Λιγότερα αέρια για την δημιουργία του θερμοκηπίου (GHG).
Τα PHEVs αναμένεται να εκπέμπουν λιγότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από ό, τι τα συμβατικά οχήματα.
Το όχημα αυτό περιλαμβάνει ότι περιλαμβάνει το Ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες (BEVs Battery Elecric Vehicles) και επιπλέον συμβατικό κινητήρα εσωτερικής καύσης ο οποίος έχει την δυνατότητα να κινήσει το όχημα.
– Η φόρτιση χρειάζεται χρόνος . Η φόρτιση της μπαταρίας μπορεί να γίνει χρησιμοποιόντας ένα σύστημα φόρτισης 120-volt οικιακή πρίζας και να διαρκέσει αρκετές ώρες ή ένα 240-volt δίκτυο ή και ακόμα ένα δημόσιο φορτιστή που μπορεί να χρειαστεί περίπου 1 έως 4 ώρες ενώ μια “γρήγορη φόρτιση” στο 80% που μπορεί να διαρκέσει μόλις 30 λεπτά.
Ωστόσο, τα οχήματα αυτά δεν είναι απαραίτητο να είναι συνέχεια στην πρίζα. Μπορούν να φορτίζονται από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, αλλά δεν θα επιτευχθεί η μέγιστη οικονομία καυσίμου που μπορεί να δώσει το συγκεκριμένο όχημα.
4 Ανάλογα με την φύση της πηγής ενέργειας.
1.Υβριδικά Ηλεκτρικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης
2.Υβριδικά Ηλεκτρικά με κυψέλες καυσίμου
3.Υβριδικά Υδραυλικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης
4.Υβριδικά Πνευματικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης.
4.1.Υβριδικά Ηλεκτρικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης
Έχουμε αναφερθεί και θα αναφερθούμε και αργότερα για τα υβριδικά οχήματα με χρήση ηλεκτροκινητήρα σε συνδυασμό με μια μηχανή εσωτερικής καύσης εκτός λοιπόν αυτών υπάρχουν και άλλες εκδοχές όπως τα υβριδικά με κυψέλες καυσίμου, τα υδραυλικά υβριδικά και τα πνευματικά υβριδικά.
4.2.Υβριδικά Ηλεκτρικά με κυψέλες καυσίμου
Καθημερινά τα υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα (HEV) κερδίζουν έδαφος και η εφαρμογή της τεχνολογίας των κυψελών καυσίμου (fuel cells) στα οχήματα αρχίζει να αποκτά έδαφος.
Οι κυψέλες καυσίμου μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρικά ή συμβατικά αυτοκίνητα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιτόπου, αντικαθιστώντας τις μπαταρίες ή τον κινητήρα εσωτερικής καύσης αντίστοιχα και αλλάζοντας τα δεδομένα στον τομέα της αυτονομίας αλλά και της απόδοσης των οχημάτων.
Οι κυψέλες καυσίμου με υδρογόνο δεν είναι καινούργια τεχνολογία, χρησιμοποιούνται εδώ και καιρό για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε διαστημικές εφαρμογές καθώς και για βοηθητικές μονάδες παραγωγής ενέργειας στις περιπτώσεις αιχμής.
Είναι ένας μηχανισμό ο οποίος μετατρέπει το υδρογόνο και οξυγόνο σε νερό παράγοντας ταυτόχρονα με την διαδικασία αυτή ηλεκτρισμό αλλά και θερμότητα.
Ο Παραγόμενος αυτός ηλεκτρισμός δημιουργείται με τη μορφή συνεχούς ρεύματος.
Οι κυψέλες καυσίμου αποτελούνται από δυο ηλεκτρόδια (την άνοδο και την κάθοδο), τα οποία διαχωρίζονται από έναν ηλεκτρολύτη. Ο ηλεκτρολύτης είναι από πολυμερές ή άλλο υλικό, το οποίο επιτρέπει την διέλευση ιόντων, αλλά όχι τη διέλευση των ηλεκτρονίων.
Ένα καύσιμο που περιέχει υδρογόνο (π.χ. φυσικό αέριο) εισάγεται από την πλευρά της ανόδου, όπου τα ηλεκτρόνια του υδρογόνου ελευθερώνονται και κινούνται σε ένα εξωτερικό κύκλωμα δίδοντας ηλεκτρικό ρεύμα.
Κυψέλες καυσίμου υπάρχουν πολλών ειδών και μπορούμε να τις ταξινομήσουμε με το είδος του ηλεκτρολύτη που χρησιμοποιούν.
Ένα βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τις κυψέλες καυσίμου είναι η δυνατότητα που έχουν να παράγουν μεγάλα ποσά ενέργειας από το καύσιμο που χρησιμοποιούν (υδρογόνο), με αποτέλεσμα η απόδοση τους να είναι 2 έως 3 φορές μεγαλύτερη από αυτή των Μ.Ε.Κ. που χρησιμοποιούν συμβατικά καύσιμα.
Από περιβαλλοντικής πλευράς, η μαζική χρήση των κυψελών καυσίμου είναι πιο συμφέρουσα έναντι αυτής των συμβατικών διατάξεων παραγωγής ενέργειας (Μ.Ε.Κ.), λόγω της διεργασίας της ηλεκτρόλυσης.
Μια κυψέλη καυσίμου αποτελείται από τρία βασικά μέρη. Το ένα είναι η άνοδος (anode: αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόδιο), την κάθοδο (cathode: θετικά φορτισμένο ηλεκτρόδιο) και τον ηλεκτρολύτη, ο οποίος μπορεί να είναι κατασκευασμένος από διάφορα υλικά.
Ο πιο γνωστός καταλύτης που χρησιμοποιείται σε κυψέλες καυσίμου είναι η πολυμερής μεμβράνη (PEMFC: κυψέλη καυσίμου πολυμερούς μεμβράνης ανταλλαγής πρωτονίων).
Μεταξύ της πολυμερούς μεμβράνης και των δύο ηλεκτροδίων, υπάρχει μια μεταλλική επίστρωση (στρώμα καταλύτη), η οποία είναι αυτή για να επιταχυνθεί η διαδικασία του ιονισμού του υδρογόνου η οποία έχει μεγάλη αγωγιμότητα στα ηλεκτρόδια (π.χ. πλατίνα).
Την στιγμή της ηλεκτρόλυσης η άνοδος τροφοδοτείται με υδρογόνο, το οποίο όταν έρθει σε επαφή με τον καταλύτη της ανόδου, τότε έχουμε διαχωρισμό σε θετικά φορτισμένα ιόντα υδρογόνου (πρωτόνια) και σε ηλεκτρόνια.
Τα ηλεκτρόνια τα οποία απελευθερωθήκαν μεταφέρονται μέσω εξωτερικού ηλεκτρικού κυκλώματος προς την κάθοδο δημιουργώντας ηλεκτρισμό αφού η μεμβράνη αποτρέπει τη διέλευση τους μέσω αυτής.
Στη συνέχεια, τα πρωτόνια διαπερνούν τη μεμβράνη και ενώνονται με το οξυγόνο, το οποίο έχει διοχετευτεί στην κάθοδο και αποτέλεσμα της ένωσης αυτής, την παραγωγή νερού (υδρατμών). Ανάμεσα αυτής της μεμβράνης και των ηλεκτροδίων όπως είπαμε υπάρχει ένα στρώμα καταλύτη.
Η άνοδος και ο καταλύτης είναι τέτοιας κατασκευής ώστε η διάχυση των ατόμων του υδρογόνου να γίνεται με ομογενή τρόπο.
Λόγω της μικρής τάσης που παράγεται (0.7 V) σε μια κυψέλη καυσίμου, για να αυξηθεί η τάση, έχουν τοποθετηθεί εκατοντάδες κυψέλες σε σειριακή σύνδεση.
Η διαμόρφωση αυτή λέγεται συσσώρευση κυψελών καυσίμου και είναι αυτό που εννοούν οι περισσότεροι όταν μιλάνε για κυψέλες καυσίμου.
H TOYOTA δηλώνει ότι το επόμενο βήμα για τη δημιουργία του απόλυτου οικολογικού αυτοκινήτου μετά το Prius, θα είναι ένα υβριδικό όχημα που θα χρησιμοποιεί κυψέλες καυσίμου (FCHV) αντί για κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Οι διάφοροι τύποι κυψελών καυσίμου χαρακτηρίζονται από τον ηλεκτρολύτη που χρησιμοποιούν και είναι:
- PAFC – Φωσφορικό οξύ
- MCFC – Τηγμένα ανθρακικά άλατα
- SOFC – Σταθεροποιημένα οξείδια
- PEMFC – Μεμβράνη ανταλλαγής πρωτονίων
- AFC – Αλκάλια
4.3.Υβριδικά Υδραυλικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης
Στην περίπτωση του υβριδικού υδραυλικού με κινητήρα εσωτερικής καύσης, υπάρχει επιπλέον ένα επιπλέον υδραυλικό σύστημα το οποίο υποβοηθηθεί τον κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Κατά τη φάση της επιβράδυνσης, η υδραυλική αυτή μηχανή λειτουργεί σαν αντλία εκμεταλλευόμενη την κινητική ενέργεια του οχήματος και σπρώχνει το υγρό υπό πίεση του κυκλώματος στο δοχείο υψηλές πίεσης.
Όταν το όχημα χρειάζεται να επιταχύνει ξανά, η υδραυλική μηχανή στρέφεται από τη ροή του υγρού από το δοχείο υψηλής πίεσης, στο οποίο είχε συμπιεστεί κατά την επιβράδυνση, προς το δοχείο χαμηλής πίεσης.
Η ροή αυτή προσδίδει ένα ποσό ροπής στον άξονα κίνησης του οχήματος και επιτρέπει την επιστροφή μέρους της κινητικής ενέργειας που μειώθηκε κατά την επιβράδυνση.
Σε αντίθεση με τα άλλα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τα οποία χρησιμοποιούν σύστημα ανάκτησης ισχύος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας την οποία την αποθηκεύουν σε μια μπαταρία για χρήση από τον ηλεκτροκινητήρα, το υδραυλικό υβριδικό σύστημα ανακτά την ενέργεια στη μορφή πεπιεσμένου υδραυλικού ρευστού.
Την εποπτεία του συστήματος αναλαμβάνει ένας μικροελεγκτής.
 |
 |
Η διάταξη αυτή μπορεί να αποφέρει μείωση στην κατανάλωση καυσίμου και στην εκπομπή ρύπων έως και 30%. Το υβριδικό υδραυλικό σύστημα συναντάται κυρίως σε μεγάλα οχήματα λόγω του αυξημένου βάρους και όγκου που καταλαμβάνει.
Η υδραυλική υβριδική τεχνολογία αναπτύχθηκε από την εταιρεία Volvo Flygmotor και χρησιμοποιήθηκε πειραματικά σε λεωφορεία από τις αρχές του 1980. Αυτό το σύστημα αναπτύχθηκε επίσης και από την εταιρία Eaton αλλά και από άλλες σε βαρέως τύπου οχήματα όπως λεωφορεία, φορτηγά και στρατιωτικά οχήματα.
Ένα παράδειγμα είναι το Ford F-350 Mighty Tonka το οποίο έκανε την εμφάνιση του το 2002.
Τα υδραυλικά υβριδικά συστήματα αποτελούνται από δύο βασικά στοιχεία:
– Υψηλής πίεσης συσκευή με υδραυλικό υγρό που ονομάζεται συσσωρευτές, και
-Υδραυλική αντλία κίνησης/κινητήρα
Οι συσσωρευτές χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση υγρού υπό πίεση. Ενεργώντας ως κινητήρας, η υδραυλική μονάδα χρησιμοποιεί το πεπιεσμένο ρευστό (Πάνω από 3000 psi) για την περιστροφή των τροχών.
Δρώντας σαν μία αντλία, η υδραυλική μονάδα χρησιμοποιείται για την εκ νέου συμπίεση υδραυλικού υγρού χρησιμοποιώντας την επιβράδυνση του οχήματος, μετατρέποντας έτσι την κινητική ενέργεια σε δυνητική ενέργεια.
Αυτή η διαδικασία της μετατροπής κινητικής ενέργειας από την επιβράδυνση και την αποθήκευση ονομάζεται αναγεννητική πέδηση.
Το υδραυλικό σύστημα προσφέρει μεγάλα πλεονεκτήματα για τα οχήματα που λειτουργούν σε stop and go συνθήκες, επειδή το σύστημα μπορεί να συλλάβει μεγάλες ποσότητες ενέργειας κατά το φρενάρισμα.
Τα υδραυλικά συστήματα λειτουργούν σε συνδυασμό με τον κεντρικό άξονα.
Τα κύρια υδραυλικά εξαρτήματα είναι δύο υδραυλικοί συσσωρευτές που αποθηκεύουν υδραυλικό ρευστό υπό συμπίεση και είναι αδρανές αέριο άζωτο και μία ή περισσότερες υδραυλικές μονάδες αντλίας / κινητήρα.
Πλεονεκτήματα των υδραυλικών υβριδικών.
Υδραυλικά υβρίδια έχουν κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με ηλεκτρικά υβριδικά.
Για παράδειγμα, επειδή δεν απαιτούνται μπαταρίες, πολλές από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που συνδέονται με την κατασκευή μπαταριών εξαλείφονται.
Τα Υδραυλικά υβρίδια είναι επίσης πιο αποτελεσματική.
Ενώ ένα ηλεκτρικό υβριδικό μπορεί να ανακτήσει περίπου 30 % της ενέργειας που δημιουργείται κατά την διάρκεια της πέδησης, στο υδραυλικό υβριδικό όχημα μπορεί να ανακτηθεί το 70%.
Τα Υδραυλικά εξαρτήματα είναι ελαφρύτερα, απλά και χαμηλού κόστους συντήρησης, γεγονός που αυξάνει ακόμη περισσότερο την εξοικονόμηση αποδοτικότητας των καυσίμων και το κόστος.
Ένα μεγάλο μειονέκτημα των υδραυλικών υβριδίων είναι ότι δεν μπορεί να τροφοδοτήσει τον κλιματισμό ή το ραδιόφωνο.
Αυτή η τεχνολογία είναι ήδη σε χρήση, και είναι από το 2005 και προχωρεί.
Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι αυτή η τεχνολογία έχει μειονεκτήματα για να εφαρμοστεί σε μικρά οχήματα ενώ σε μεγάλα εφαρμόζεται και πολλές χώρες μετατρέπουν τους στόλους τους σε υδραυλικά υβριδικά.
4.4.Υβριδικά Πνευματικά με κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Στα υβριδικά οχήματα ένα άλλο εναλλακτικέ μέσο είναι και η συμπίεση ατμοσφαιρικού αέρας το οποίο μπορεί να αποτελέσει μέσον για των οχημάτων.
Η Γαλλική εταιρεία M.D.I.(Moteur Developpement International) παράγει τέτοια οχήματα αέρος και είναι παρόμοιο με το σκεπτικό ενός υβριδικού-ηλεκτρικού οχήματος όπου η ενέργεια που προκύπτει από το φρενάρισμα δεσμεύεται και αποθηκεύεται για την ενίσχυση του κινητήρα κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης.
Και η Κορεάτικη εταιρία, Energine, κατασκεύασε όχημα με συμπιεσμένο αέρα για υποβοήθηση .
Ο συμβατικός κινητήρας, που προωθεί το συγκεκριμένο πνευματικό υβριδικό όχημα λειτουργεί δίπλα σε έναν ηλεκτροκινητήρα.
Το σύστημα του συγκεκριμένου υβριδικού μειώνει κατά πολύ την ανάγκη για καύσιμα, κάνοντας το όχημα μη ρυπογόνο, και φυσικά το όλο σύστημα ελέγχεται από εγκέφαλο που βρίσκεται μέσα στο όχημα και διαχειρίζεται την ακριβή λειτουργία του κινητήρα συμπιεσμένου αέρα και του ηλεκτροκινητήρα.
Ο συμπιεσμένος αέρας είναι αυτός που οδηγεί τα έμβολα και δίνουν την τελική κίνηση στους τροχούς. Η συμπίεση του κινητήρα γινεται με την βοήθεια ενός μικρού κινητήρα που τροφοδοτείται από μια 48-volt μπαταρία. Η μπαταρία αυτή μπορεί να τροφοδοτήσει και τον συμπιεστή αέρα και τον ηλεκτροκινητήρα. Αφού συμπιεστή ο αέρας, αποθηκεύεται σε μια δεξαμενή που βρίσκεται επί του οχήματος.
Χρησιμοποιείται μετά ο συμπιεσμένος αέρας όταν το όχημα χρειάζεται αρκετή ισχύ, στις περιπτώσεις της εκκίνησης και της επιτάχυνσης του οχήματος. Ο ηλεκτροκινητήρας μπαίνει σε λειτουργία την στιγμή που το όχημα έχει αποκτήσει σταθερή ταχύτητα.
Η εγκατάσταση αυτή είναι λοιπόν εύκολη στην κατασκευή της και μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε συμβατικό σύστημα κινητήρα. Είναι ένα σύστημα με δυο ξεχωριστούς κινητήρες που λειτουργούν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, και οι δυο όμως τη στιγμή που είναι πιο αποδοτικοί.
Η Peugeot Citroen PSA κατασκεύασε το νέο Peugeot 2008 με υβριδικό σύστημα μετάδοσης που χρησιμοποιεί πεπιεσμένο αέρα αντί για ηλεκτρισμό, ο οποίος παρέχει σε αυτές τις κατηγορίες οχημάτων μια δευτερεύουσα πηγή προώθησης.
Η τεχνολογία Hybrid Air αποτελείται από ένα συμβατικό κινητήρα βενζίνης-powered εσωτερικής καύσης, συνδυάζεται με ένα κιβώτιο ταχυτήτων συνεχούς μεταβαλλόμενης σχέσης και την βοήθεια ενός υδραυλικού κινητήρα που τροφοδοτείται με πεπιεσμένο αέρα.
Την στιγμή της επιβράδυνσης η ενέργεια των τροχών κινεί μια υδραυλική αντλία που ωθεί με την σειρά της το υδραυλικό υγρό σε ένα συσσωρευτή και συμπιέζει το αέριο άζωτο το οποίο βρίσκεται μέσα εκεί. Όταν το αυτοκίνητο πρόκειται να επιταχύνει το σύστημα λειτουργεί αντίστροφα.
Το πεπιεσμένο αέριο άζωτο ωθεί το υδραυλικό υγρό, το οποίο κινεί ένα υδραυλικό κινητήρα ο οποίος συνδέεται με την μετάδοση.
Ο κινητήρας και η αντλία είναι τοποθετημένοι στο χώρο του κινητήρα και τροφοδοτείται από ένα δοχείο πεπιεσμένου αέρα το οποίο είναι κάτω από το αυτοκίνητο, παράλληλα με την εξάτμιση.Χρησιμοποιώντας το σύστημα της αναγεννητικής πέδησης παράγεται ενέργειας και ο κινητήρας και η αντλία ξαναγεμίζουν τη δεξαμενή με αέρα.
Μπορεί να κινηθεί το όχημα με τον βενζινοκινητήρα ή μόνο με τον αέρα τροφοδοσίας, ή και με συνδυασμό και των δύο. Η ενέργεια από τον πεπιεσμένο αέρα χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για αστική χρήση, ενεργοποιείται αυτόματα κάτω από 43 χλμ/ώρα, και είναι διαθέσιμη για αρκετό χρονικό διάστημα για χρήση μέσα στην πόλη . Το σύστημα αυτό προσθέτει περίπου 100kg επιπλέον στο βάρος
